Derler ya hani,bir varmış,bir yokmuş
Söylemezler hiç,ne varmış,ne yokmuş
Oysa ki yalandır varmış ve yokmuş
Bilinmez,var ve yok,varmış ve yokmuş...

Aşkmış,gönüle saplanmış bir okmuş,
O oklar ki,o kadar da pek çokmuş...
O okları gönüllere kim sokmuş,
Dedik ya hani,bir varmış,bir yokmuş...

Bilirmisin kim açmış,kim tokmuş
Toklar,hep açmış,açlar ise tokmuş...
Aç değilmiş ya,nasılsa,o tokmuş,
Kimin umrunda,kim açmış-kim tokmuş...

Sevgi ve aşkı,kalplere kim sokmuş,
Girince kalplere,misler gibi kokmuş...
Kokmuşta kokmasına,nasıl kokmuş,
Kokmuş artık,sevgiyle aşklar kokmuş!

Para pul varmış,aşk ve huzur yokmuş
Aşk ve huzur varmış,para pul yokmuş
Yalanlar varmış,doğrular hiç yokmuş
Bilmiyoruz ki ne varmış-ne yokmuş!

Yalan dünya varmış,ahiret yokmuş
Diyenler de varmış,önceden çokmuş...
Ah anlasak ya,ne varmış,ne yokmuş
Her zaman dinler varmış,iman yokmuş!

ŞAİRcik, Ahmet Necat UCUR, Bozüyük