2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1000
Okunma
Nefesin bittiği yer.. son
Kayıp gider ayaklarımın altında parke taşları
Mum gibi eriyip gidiyor zamanenin aşkları
Tarıyor yağmurlar o güzel saçları
Anlamını yitirdi artık gözyaşları
ağlama gülüm.
en donanımlı en ede-vatlı
Şiirin yakası yok ki,kırmızı kravatlı
Boz bulanık suların prensi yeleleri düşmüş toprağa
Martı kanatlarında uçup gidiyor..
Ne sarhoş bildi ayıldığını
Ne dilenci bildi günlerin sayıldığını
Nesnenin içi boşaltılmış
Takla ata ata öldü...aşk ve güvercin
Enine baktı,yolun karşısı on kulaç
Boyuna baktı yoktu sonu
Kenar gölgesinden utanan mağrur bir ağaç
Kuş öptü dudaklarından mağrur ve utangaç
5.0
100% (1)
Cevap Yaz