Daha dünyada yokken ana rahmindeyken
Mevlam yazmış yazımı akmı karamı bilmem
Açarken gözlerimi bu yalan dünyaya
Nasıl uyanamadım yalan olduğuna

Bir sabah güneşi vurmuş pencereme
Uyanır uyanmaz seyrettim sesizce
Düşünüp konuştum kendi kendieme
Nerede bitecek benim bu hayatım

Son yolculuk göründü etrafıma büründü
Uzaktan birileri yanıma yaklaşıpta
Hiç görmediyim bir yere aldı beni götürdü
Yandı yüreyim yandı gidiyom uzaklara

Ağla yüreyim ağla bende ağlayacağım
Arkadaşlarım sizden nasıl ayrılacagım
Bu gün burda isem yarın olmayacagım
Elveda dostlarım size elveda elveda

Bu hayatın içine bende atılıp bittim
Şu yalan dünyanın servetine malına
Bende kapılıp gittim yazıklar olsun bana
Gençliyimi harcadım alsın götürsün beni
Tam inanmış dört adam çok uzaga uzaga

Elveda dostlarım size elveda
Bende gördüm gidiyorum çok uzaga uzaga

Kaza bahanedir yollardan deyil
Taktir ilahidir kullardan deyil
Feryadı firganı hep zara doğru
Gidiyor bir garip yolcu mezara doğru

şiir:turan erol