ben dağ da varoşlar da büyüdüm
süslü kelimeler dilime diken gibidir
sütlüğen yoldum keven kestim
kış günleri sobam da yakmak için
odun kömür lükstü
ampül hırsız dı benim için

gaz lambam idareliydi
istediğim an kısabiliyordum
fitilim yettiği kadar okuyup yazbiliyordum
sabah ankara lastikleri ayağım da
diz boyu kar
defterlerim kitaplarım gazeteyle ciltlenmiş
çantam yok şemsiyem yok
ellerim mosmor çoraplarım ıslak
otobüs yok dolmuş yok
kilometre çok
kar çok iz yok

boya sandığım yumurta sepetim
hademe odasının baş konuklarıydı
ben o konukları kolumda gezdiren
emek işçisiydim
sağla solla olazdı işim
emekçiydim
dizleri yamalı hayalleri yaralı
en son hatırladığım demir darbeleriydi
başım da patlayan
kendini ülkücü sanan
soytarıların saldırısıymış
nedeni alevi bir kasabada doğmuşum
ve de çok suçluymuşum

yarım bırakılmış bir gelecek
damgalı bir nüfus cüzdanı
işkenceyle geçen işkencelli yıllar
ve yok edilen bir gelecek

gözünüz aydın ülkücüler
gözünüz aydın müslümanlar
şimdi yeyin birbirinizi
geçmişte ettiklerinizi çekerek

gülmek sırası ben de artıkkkk.....
diyeceğim ama gülemiyorum
tükenmedi hala içimdeki sevgi
kin ve nefreti yenen
beynim ve merhametim yüzünden

17/04/2014
Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA