Bizim aşkımız;
Yel ile mum’un birbirine olan,
Sevgisi saygısı gibidir GÜN IŞIĞIM...

Suyla gülün,
Ateşle suyun,
Yağmurla toprağın,
Dal ile yaprağın,
Aşkı bizim sevdamızın yanında solda sıfır kalır.

Yel ile mumun aşkı;
Benim sana olan ömürlük dua’am biliyorsun,
Beş vakit avuç açtığım,
İşte;
Bilmeyenlerde artık biliyor,

Yel mum’a kıyamaz,
Işığına zerre toz kondurmaz,
Muma doğru eser lakin;ışığına dokunamaz,
Bilirki mumun ışığı sönerse,
Yel, yönünü yolunu bulamaz...
Ve;
Bilirki yüreğini aklını dimağını,
Bin güneş aydınlatsa da kâinatını,
Senin nur ışığının,
Bir tek zümresinin yerini dahi tutamaz,
Ve bilirki sen yoksan,
Cennet bile cennet sayılmaz...!

Herkesin yüreği cennetine açılan kapısıdır diyorum ya hep,
Şimdi inandın mı ?
Niye sana "gün ışığım" dediğimi anladın mı ?
Ben sana dünyalık bir aşkla,
Fani bir sevdayla,
Bağlanmadım,
Sadık kalmadım,ki

Sebebi hikmeti hep oldu itirafım,
Sen benim "ARAFIM"
Gün ışığım, seninle aydınlanıyor,
Yolum yönüm,
Gözüm gönlüm sol tarafım....

16 Nisan 2014
20.03
iSTANBUL