Dosttan çektiğimi elden çekmedim
Nedir acep derdi dostun benimle
Suçunu yüzüne sayıp dökmedim
Selâmı sabahı kestin benimle!


İçten gizli gizli hesap düzensin
Önce yüze gülüp sonra üzensin
Burnun Kaf dağına çıksın uzansın
Görünce yüzünü astın benimle!


Böyle mi öğrendin ilim irfanı
Seyreyle alemi kaldır kafanı
Sanki dünya battı Nuh’un tufanı
Yalvaç mı kesildin küstün benimle!


Artık bundan gayrı senle işim yok
Sana uçuracak gönül kuşum yok
Ne seninle bahar ne de kışım yok
Ne oldu gürledin estin benimle?!


Dost dosta harbi der acıdır gerçek
Yoksa zaten hayat dersi verecek
Benden ırak başın göğe erecek
Kinini büsbütün kustun benimle!


Kâlp kıranın kâlbi kırılır elbet
Yüz karan yüzüne vurulur elbet
Yaş gözünden akar durulur elbet
Çevirdin yönünü pustun benimle!


Sözüm kulağına altın küpedir
Erdem ile hikmet sana sapadır
Kadir bilmeyen dost(!) kapı kapatır
Konuşmak var iken sustun benimle!


Görgülü kuş gördüğünü işlerken
Görmeyen kuş yuvasını taşlarken
Geceye güneş doğmaya başlarken
Ufkumun önünde s/istin benimle!...





Şaban AKTAŞ
23 Nisan 2014