İyi Değilim Cavidan...
Sen sevdayı böyle,
sol yanıma bırakıp gideli...
öyle yorgunum,
öyle kırgınım ki,
bilemezsin.
göremezsin acıyan yerlerimi...
Saramazsın hicranımı...

Yüzüme sürdüğün, o saçlara,
çok uzağım şimdi,
Sitem birikir,
dil ucunda, hazır kıta...
Küfrün bini bin para,
İçim dışım paramparça,
benliğimi yitirdim,
kendimi yitirdim Cavidan.

Bundan böyle
Ne seni tanırım, ne kendimi,
Söyle!
nasıl yaşanır, sensiz bu şehir?
gördün mü hiç?
duydun mu?
Hangi sevda küllenmiş tek başına?
Hangi Mecnun galip gelmiş,
bu yürek acısına?
kim kaçabilmiş,
bu Aşkın korundan?
Ne olur
Çok görme vuslat ateşini,
Sen içimde ki, cehennemi gör Cavidan.

Gel gör,
hasretinle yırtılan bağrımı,
ruhumda ki karanlığı gör,
nasıl dar geliyor,
yokluğuna yüreğim.
Gel gör,
Yaklaştıkça yüzüm toprağa.
bu kahır belimi büker.

Bırakmadın,
nedensiz...
vuslata açık bir kapı,
söylemedin nasıl yaşanır,
bir başına sevda,
yaşıyorum ya!!!
Sana inat,
hasrete inat,
tek başına,
bir başına...

Uçurum olsa ruhuma,
sevdaya dair çizgim,
çığlık, çığlık yankılansın,
uzaklara bu acı ezgim.

Yandım...
Ben piştim Cavidan,
ben piştim,
Sen de yan bir zaman,
yaktığın bu kor ateşte,
cehennemin olsun,
gittiğin yerler,
tuttuğun eller,
Yan Cavidan,
sen de yan,
yan ki bilesin,

El kadar yürek,
nasıl dayanır cehennem ateşine.

Celal Şahbaz (yorgunkalem)