geç kalmışım hep
özlem duyduğum herşeye
ucundan kıyısndan
yetişebilseydim ah yetişebilseydim
varabilseydim
hayatlaşaydım hayatlaşaydım
kaybolurdum

elimde olanlar avutmuyor artık beni
yani meşgalelerim meşguliyetim
müşgülüm hepsinden
sen diye de birşey yok
aslında sedece sen var
aşka hazırlandım aşk çekti gitti
ben aşka hazırdım çekti gitti
ben hazırdım
mücadeleye hazırdım

İstanbuldayım,en çok İstanbul’a hasretim
ellerim var,tutmaya hasretim
dilediğim gibi
ayaklarım var, basmaya hasretim
sen varsın,sevdalanmaya hasretim

ilkokuldayken de hep geç kalırdım
sabahçıydım çünkü
okul kapıları tam kapanacakken girerdim içeri
bulanıklaşıyorum,donuklaşıyorum,saçmalıyorum
korkuyorum
kendimden

yinede umutluyum yaşamaktan
birşeyler olacağından değil de
bekliyorum
değişmesini bir şeylerin
yada
ne bileyim
geç kalıyorum
beliremiyorum.
22.10.2009
Evgin Atalay