yine akşam oldu,ışıklar hepten söndü
yalnız kaldığım gecem,korkunç bir kabusa döndü
kapımı kapattım,perdelerimi çektim
yine gözlerimi kapalı,kanlı yaşla doldu
acaba bu gece sabah olacakmı

çektiğim zaptan yalnızlıktan oldum perişan
ağardı saçlarım,görmez oldu gözlerim
tutmaz oldu dizlerim,düşünmez oldu beynim
bu gece anladım,ne kadar sahipsiz olduğumu
meğer bütün dostluklar yalanmış anladım

çok tenha,karanlık bir yerdeyim
aç,susuz kaldım,çok üşüyorum
uyku girmez oldu gözlerime korkuyorum
her tarafım yıkık dönmüş harabeye
eskilerden en ufak bir eser yok şimdi

gözlerim her uykuya daldığında
kötü bir kabusla,sıçrıyorum yatağımdan
dünya durmuş,hayatım son bulacak sanki
bu kadar acıya,bu kadar yalnızlığa
bu kadare korkuya,nasıl dayansın bu asi yürek

sanki herşey,bütün dertler üzerime geliyor
ağlıyorum kahrımdan,gözlerim kan çanağı
bir dost eli arıyorum tutacak,bulamıyorum
meğer bütün dostluklar,arkadaşlıklar yalanmış
kalmışım yapayalnız dertlerile,ölümü bekliyorum

abdullah altuntaş (yalnız şair)