kırık kanatlı ürkek çocukluğum
dudaklarımın tadı pamuk şekeri
yarım kalmış bir şiir
unutulan doğum günü ertesi

söküyorum kokunu saçlarımdan
bir anı daha yakıyorum
paramparça annemin duaları
ben yine uçurumlardayım
aldırmıyorum
ayaklarımın altında yollar tedirgin
aklımda geçmişin izleri
içimde bir çocuğun gözleri
hep ıslak hep buğulu

yağmur başlıyor
çığlıklara dönerken rüzgar
kiri bulaştı ellerime
bedeli ödenmemiş
soluk ve soğuk yüzlerde
ağlamaz bu şehir bana anne
tutanaklarda yok ki adım
üstelik düşlerimde suskun

bırakıp gitsemde bu hüzünlü şarkıları
benden uzakta yine çalar
bulur beni yaralar
karanlık üstüme geliyor
bak duvarlarımda yıkıldı
perdeleri çekmem boşuna
beklenen bahar gelmiyor artık
tutunduğum dallar da kırık

ateş üşür sensiz anne
kimse bilmez yangınımı
koynumda sakladığım hasret
vuracak beni tenhada
kollarım havada
söyle ne zaman yanılmadın
susuyorum artık
bakışlarım yol boyu
aldım gözlerimi
yıldızlar orda kaldı
bulutları çek üzerimden
şimdi ben ağlayacağım anne...



20/01/2008