Kainatın andelibi, güllerin sultanısın

Şems-i Risaletin ile müjdeler menbaısın

Cümle eytam Senin ile sildi gözyaşlarını

Ey Efendim, yaktı bizi anmak dahi âdını...



Sen ki kanayan yarama, bir Hakim-i Lokmansın

Dert otağı yüreğimi, şefkat ile saransın

Ah Efendim ah bir atsan boynuma kemendini

Sinende etsen teselli, et ki bu can yanmasın...



Şairlere pınarsın Sen, içtikçe doyulmayan

Alemlere duasın Sen, gönüllerde çağlayan

Ah ne olur giriversem gül kokulu bahçene

Her çiçeğe ziyasın Sen, ebediyyen solmayan...



Eğdim gönlümü içeri, hep yolunda ah-u zar

Bir işaret ver bana ey, ey ki gönlü gül-i zar

Sözler ki Senin ile mana bulur Efendim

En güzeli Senin için gül rengi şiirler, yar...



Söz kuşuna bir sözüm var, Sensiz sudan içmesin

Kavuşmalar bir çiledir,Onsuz vuslat neylesin

Söyle ey gül,söyle güzel,aynalar nasıl güler

Onsuz bir güzellik var mı,işte bülbül söylesin...



Cam kırıklarıyla dolu, Sensiz gönül çanağı

Bir nefes ver ey Sultanım, yansın aşkın çerağı

Kıyında bekliyorum hep, iklimine al beni

Ben ki kayboluşun hüznü, Sen ki varlık otağı...



Avucun bir zikirhane, taşlara Hu çektirir

Parmağından sular çağlar, bir orduya içirir

Bir elif çizsen göklere, sarsılır ay aşkından

Sen kokulu Kevserinle, tüm gönüller dirilir...



Sonsuzluğun neşvesinden, lal olur hep dillerim

Senli aminlerle dolu, inmiyor ki ellerim

Yüreğimi hasret aldı, bülbüle sorsan beni

Ah Efendim,çaresizim, dermansızdır dizlerim...



Bulutlanmış gök yüreğim, hüznüme söz eklerim

Sular yansa, gün tutulsa gül kapında beklerim

İncilerle süslerim ben, gözlerimde ahımı

Tut Efendim tut elimden, Sensiz nuru neylerim...



Bahara sinendir diye, dayamışken başımı

Gül asrının hasretiyle, akıtırken yaşımı

Gökkuşağı tebessümün, sarıverse ufkumu

Düşlerimden düşüversem, bağışla telaşımı..

.

Söz denizi biter mi ki, kaynağı Sen olursan

Şairlerin Kaleminin nefesi Sen olursan

Güler sinem, güler alem, hasretler bir kuş olur

Ayrılıklar iştiyaktır, vuslatı Sen olursan...