23
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
2343
Okunma

Seni tarif edecek söz daha bilinmiyor.
Diller acziyetinden suskun kaldı o gece.
Dağ-taş, yer-gök kâinat Muhammed resul diyor.
Melekler Amine’nin eve doldu o gece.
Daha şafak atmadan mucize gerçekleşti.
Gül Muhammed doğunca zemin gökle ödeşti.
Kararan umutlara en son doğan güneşti.
Kâinattaki her şey murat aldı o gece.
Şirkin saltanatında acı çekerken canlar.
Küfrün kulağı sağır bu feryadı kim anlar.
Güce boyun eğip de zulme alkış tutanlar.
En büyük putları da secde kıldı o gece.
Mazlumlara bir umut, düşküne rahmet geldi.
Nefsi azgın olana bir sürü zahmet geldi.
İsa’nın müjdesi O, son nebi Ahmet geldi.
Bulutlar sevincinden yağmur saldı o gece.
Beşeriyet onunla bulacak adaleti.
Düzelecek insanda bozulan ruh haleti.
Sahipsiz olanların bitecek sefaleti.
Gelecek gün onunla aşka daldı o gece.
Esenlikler içinde cihan sana kavuştu.
Aşka hasret olanlar, aşkı ile buluştu.
Müjdeler getirirken sensin en büyük muştu.
Bütün âlem seninle halis kuldu o gece.
07/03/2014 Yaşar TAŞKESEN
5.0
100% (23)