0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1488
Okunma
Ben hep bir kayboluşun içindeymişim,
Var olduğumu sandıkça daha da yerin dibindeymişim,
Ben meğer ölmeden toprağa gömülmek üzereymişim,
Anladım! ben hep bir kayboluşun içindeymişim…
Ayakta sanmışım kendimi meğerse, yerlerde sürünürken,
Açıktaymışım meğerse, varlık örtüsüne sıkı sıkı bürünürken,
Duvarlarım yıkılmış, oysa çifter çifter örülürken,
Anladım! ben aslında kaybolmuşum, böyle insan suretinde görülürken…
