Seni anlatmak, yazmak istedim
Ama başaramadım, nereden başlayacağım, bilemedim
Kağıt kalemi elime aldığımda
Daha “cennet gözlüm” yazamadan zaman durdu sanki…
Karşımda sadece hayalin vardı…

O an yüzümde tebessüm belirdi
Bilemedim sen nesin?
Sen biliyor musun cennet gözlüm?

Öyle bir anda çıktın ki karşıma
Hayatım karmakarışık
Yaşamım sıfır
Sevgiler yalancı
İnsanlar riyakâr
Yorulduğum an dayanağım oldun
İşte sen öyle bir şeysin cennet gözlüm…

Umudumu yitirmiştim yaşamdan yana
Elimi tuttun uçurumun kenarında
Bana beni sevdirdin
Renk kattın karanlık dünyama…
Anlamı oldun sevdamın cennet gözlüm…


Şaşırma sakın!
Bilgelik de taslama
Kim bilir belki farkındasın
Ama bir de benden duy!
Senin o… O cennet gözlerin yok mu?
Kayboldum okyanuslarında…
Ya o tatlı gülümsemen?
Yüreğimi yerinden oynatır, söker alır
Ve ben şimdi
Göz göze geldiğimizde
Cennet gözlerinin derinliklerinde kaybolup
Yaşadığımı öğreniyorum
Yanımda olduğun her an
Seninle nefes alıyorum.
Mutluluğum yüreğinde saklı
Anla beni cennet gözlüm…


Sen benim dua etmeme sebep olansın
Mecburum sana bilemezsin
Gülümseme sebebimsin
Suyum, aşım ekmeğimsin
Tek bir dokunuşunla hayat verenimsim
Gelecekten umudum
Yokluğunda boğulurken
Varlığınla nefesimsin
Sen gözümden sakındığım vazgeçilmezimsin
Anla işte cennet gözlümsün…

//*Gözler Kalbin Aynasıdır Yalan Nedir Bilmez Onlar “A.Selçuk İlkan”//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
12.03.2014