Yıllar ne çabuk geçti anlamadım bir türlü
Kuru bir yaprak gibi savrulup durdum sanki
Umutlar üzerine bir dünya kurdum sanki
Her dem kendi derdimle, kavrulup durdum sanki

Kolumuz, kanadımız kırıldı birer birer
Özlemin çarmıhına iki can gerdim sanki
Bilemem bu işkence daha ne kadar sürer
Güneş bile batmadan, yorganı serdim sanki

Gidişinin ardından ne de çok yandı içim
Yüreğime ateşi elimle sürdüm sanki
Baktım ki binlercesi yokluk diyor tek seçim
Gelmeden geleceği, bir anda gördüm sanki

Dayanmak kolay değil böyle özlem çekmeye
Adını ana ana kendimi yordum sanki
Gücüm yeter sanmıştım çöle sevda ekmeye
Seni uçan kuşlardan, boş yere sordum sanki

Gözlerim sokaklarda işte bu yüzden kaldı
Seni her bir saniye, düş diye kurdum sanki
Belki de böyle düşler bizi bu aşka saldı
Seni aşkın okuyla, yürekten vurdum sanki

Olur isem sadece ben sana yar olurum
Bunu bir kanun bilip ömrümü verdim sanki
Seninle nefes alır yalnız senle solurum
Milyonlarca goncayı , bağından derdim sanki

Bu dünyada yalnızca ben sana yol olurum
Sevmelerin sırrına seninle erdim sanki
Az yoktur kitabımda, her zaman bol olurum
Dosteli’ nin alnından, süzülen terdim sanki