Ah vefası taze kan gibi kesik yarim
Ah çağırması dağlarım da eksik yarim
Ah yenik düştüm çöllerinde çürümeye
Keremim aslıyım mecnun_u Leyla yım
Ferha dım Şirinim şiirim yazılmış yazgım
Cehennemde suyun cennette ateşin olur gelirim


Ah bülbülü ah_u zar eden güle diken batıran
Kurşun gibi sözlerin aha tam şuramı deldi
Yolların ayrısı kader önünden gider keder
Bir noktaydı derinliği kalplerimize kaldı
Bülbül gönülden ötsün hele bir gayrı
Yolları sırtıma günahı boynuma sar_ar gelirim

Resimlere gizler günah gibi saklarım
Gül dikensiz olur mu ah etmem kanarım
Alışkın gözlerim sürekli akmaya yanarım
Alışmalı kendi yarasını sarmaya sararım
Aşk yazan kalemim bir gün efsaneleşir
Dökülen sarı yapraklara kitaplaşır gelirim


Ayın güneşe ulaşması yakındır elbet
Baharı selamlayan çiğdemler den önce
Sıcağına varmadan turuncu mavi düşlerim
Allanma dan pembe beyaz haziran gecelerim
Güz günlerinden kalma ruhum gezinirken geleceğe
Dikenleri kendime seni koynuma batırır gelirim .


Gülay GÖKTÜRK