‘Kim ah etti kalbime özlemi tutmak için
Saati kaça kursam seni unutmak için’

Eğer merak edersen nasılım ve nerdeyim
Hasretin hapsolduğu kimsesiz bir yerdeyim

Gözlerime uğrayan bulutun nemindeyim
Zemheride kaynayan hüzünün demindeyim

Günler var ki başımı yastığa koymuyorum
Sensiz uyanıyorsam geceden saymıyorum

Elinin sıcaklığı hala avuçlarımda
Anılardan bir damla durur göz uçlarımda

Mutluluk denen gölge hangi takvimde sınmış
Sessiz bir çığ tanesi kirpiklerime inmiş

Umut körebe oynar duvarında zamanın
Bense kayboluyorum karanlığında anın

Beynimde kale kurmuş sabır denen muhafız
Ah bir laf anlasaydı sol yanımdaki hafız

Sevdayı hatim edip indiren nefesini
Hep aynı saatlerde gelen ayak sesini

Özlüyorum başımı koyduğum yamacını
Özlüyorum elimle taradığım saçını

Dudağındaki tuzun dimağımda dururken
Kalemim anıları peşi sıra sürürken

Senelerdir zamanı vuslata sözlüyorum
Ömür denen bu yolda seni çok özlüyorum
Ayşe Kadıoğlu Yıldız
9 Nisan 2014