Gülümsemelerim bile ağlamaklıydı,
Onbir yaşımın karanlık sokağının izleri damarlarımdan kanıma karıştı,
Kanım dondu, zaman durdu, ben durdum öylece ağladım,
Gözümden bir damla yaş aktı, gözlerim sustu, ben sustum,
Annem sustu, hiiç konuşmadı...
Suskunluğunun hayali hiç gitmedi anne, sen gelmedin o gitmedi,
Ben bir daha konuşamadım, büyüyemedim, seni özledim ölemedim.
Sensizlik nedir bilir misin?
Başını annesinin omzuna yaslayamayan bir evlat
Sevgiye muhtaç, kimsesiz, yapayalnız, çaresiz...
Elleri gecenin karanlığında bomboş,
Titreyen bir kuş gibi kırıldan, kapalı kapılar ardında sarhoş.
Oof der bir kere gelmez gerisi, mazi göz yaşı olur yürek alıngan.

Anne annem bana yüreğinden bir damla SEN verir misin,
O zaman söz gözlerimle ağlamam,
İçimi kanatır kanımı içerim yine de ağlamam,
Off yine üzdüm demi !
Çocukluğuma ver sensizliğime ver annem bağışla beni.
Aşk nedir sana nasıl anlatılır bilmem ama bir tek sen varsın annem
Bilirsin evladın, canın, kanın, yalansızdır, yanlışsız
Birgün gülmedi ama birgün geldi o unuttuğu küçük kar taneleri kalbinin alevine kondu
Umut oldu, büyüdü sevgi oldu bu da yetmedi adı aşk oldu,
Dur ! dedim senin neyine, durmadı mabedim oldu
O da yetmedi sana anlattığım ilk rüyam oldu.

Kızma ama anne az önce yine ağladım,
Kızma dedim ama mutluluktan ağladım
İlk defa içimde apansız bir heyecan
Kalbim ilk defa yaşamak özlemiyle atıyor, yaşamak, yaşatmak...
Hiç dinmeyen mutsuzluğuma inat.
Olurmu sence !
Yüreğim senin sevginden başka sevgiyi kaldırabilir mi, inanabilir mi ?
Acım bir nevze olsun susarda aşk gözbebeklerimde konuşabilir mi ?
Biliyor musun anne kalbi çok yakınımda hissedebiliyorum, sanki içimde besliyorum
Bir o kadar da uzak içeriye giremiyorum
Söyler misin anne içim benden ne kadar uzaklıkta, sen içimdesin bilirsin
Söyle anne söyleki dimdik çıkayım hayatın karşısına
Direneyim, yıkamayacaksın beni işte karşındayım,
Sevdamla, umutla,
Aç yattığım gecelerin, susuz sabahlarımın, isyan dolu haykırışlarımın hesabıyla
Çıktım işte o dipsiz kuyudan diyeyim,
Öfkemin yerini sevgiye bırakıp çığlığımı dindirebileyim...

Vakit geldi sanırım, gitmeliyim
Zaman yine seninle su gibi oldu, sensizliğin durgunluğuna inat,
Biliyorum şaşkınsın sana ilk defa umutla geldim umutla gidiyorum
İsyansız beyaz bir sayfayla,
Yolum uzadı bu defa anne, ayağımı takmayacağım hiç bir çukura,
Yenilmeyeceğim bu defa sana söz.
Ben gidiyorum anne
Hani sana bıraktığım kalbim vardı ya
İçerisinde sadece senin olduğun, her köşesinde sen koktuğun
Oraya bir damla daha sevgi bırakabilir miyim ?
Seninle yeşersin gelincikler gibi, sana benzesin ölümsüzlüğün gibi
Büyüt onu anne, anlat, seni, beni, bizi anlat
Onun içimizden bir parça olduğunu anlat...

Hoşçakal anne
Sonsuzluğunun maviliğine hoşçakal,
Umut dolu adımlarla gidiyorum
Umutsuzluğum tetikte, hoşçakal
Toprağının kokusu özlemimde gidiyorum
Gözlerinin buğusunda adı aşkla gidiyorum,
Adı aşk ANNEM hoşçakal..

Erdal TAPAN
02.06.2006