Kasem eyle ey yar, gülüp durma
Her dert nasip değildir unutma
İnsanın derdi gamından kaçma
Mazlumun çilesinde hayıflanma


Başına her ne gelirse bir düşün
Dahlin yoksa sabır etmektir işin
Ne yazın, ne baharın, ne de kışın
Vakti fırsattır, her nasibi ikramın

Ey can ister kendini avut ister tut
Emri bil mağruftan, çıkmayı unut
Nehyi anilmünkerde yoktur umut
Hakikate ram olmaktır aşkı sonuç

Kimi toprağa gömsem için yanar
Kefen bedeni sardıkça içim yanar
Naşın sukut etmiş o hali kimi anar
Musalla taşı sükûnet içinde bakar

Artık ne han var ve ne de hancı var
Sakiler, nasıl ümidin halinde yaşar
Yolların garipliği içimi başka yakar
Hasret, artık kitapların içinde yatar

Her kimi dinlesem, aşktan söz eder
Sevda karasından ki meftunu söyler
Ne akıl, ne de sır ona kar etmez der
Aşkın şevkinde can çekeni işaretler

Umman bulutlara meftun sevdasıyla
Arif irfan yolunda feda O’nun aşkıyla
Hak ve hidayet ancak kulun duasıyla
Yaratan’ın mağfiret iştiyak ve aşkıyla

Aç, susuz rızık endişesi taşımasınlar
Tevekkül içinde azimden kaçmasınlar
Miskinlik için bahaneye sığınmasınlar
O’nun aşk rızası ihlâstır unutmasınlar

Mustafa CİLASUN