TEMİNAT VERİLEMEZ AŞKIN ÖMRÜNE
Ey sevgili; ben sevmekten önce,
Terk edilmeyi öğrendim çivisi çıkmış hayatda.
Sen kuyruklu yıldız, erişilmeyen yerde,
Ben ise; yağmurda ıslanmış bir kelebek,
Ölmeye hazır gözleri kapalı.
Sevgisizlik çemberinde.
Ne zaman ellerimi uztsam aşka doğru,
Ellerim yanıma düşdü.
Yüreğim yerinden sökülüp çamura karıştı.
Şimdi sen yüreğini önüme seriyorsun.
Söyle nasıl dokunurum, onu bile bilmiyorum?
Öğret bana yürekten yüreye giden yolu!
Seninle el ele tutuşur giderim ömür boyu.
Söz ver, aşkı üç günlük değil yıllara yayacağına,
Şimdiki gibi seveceğine.
Saçlarıma aklar yüzüme çizgiler mühür basınca,
Sende kapıyı çarpıp gitmeyeceğine,
Aşkın küllerinden kule yapmayacağına,
Söz ver ki sana inansın bu yürek..
Biliyorum verilen sözler boş,
Alınan tapular sahte,
Teminat verilemez aşkın ömrüne.
Ama olsun yüreğime su,
Gönlüme nefesin serpişsin.
Belki bu kurarı bizim aşkımız bozar!
Uzun ömürlü aşkların hayranıyım,
Elimde değil!
Usulet Güner