1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1386
Okunma
Bülbüle sormuşlar;
Nedir derdin diye.
Ne bu feryadı figan
Diziyorsun güzel sesinle
acılı kafiye.
Kısık sesiyle dile gelmiş;
Gülümü göz göre göre verdim.
‘bahçıvan’ denen katile.
Ne üzülürsün?
Güzellik sende ses sende.
İstesen bahçedeki tüm güller
Senin çevrende.
Gözleri dolu dolu olup
döküldü ağzından birkaç kelime.
Ne benim kalbimi dolduracak,
sevgi var diğer güllerde..)
nede, onları sevecek,
gönül var bu aciz bedende .
Benim/solan gülümün rengi;
gökkuşağı rengi gibiydi.
kokusu ise,
dünyanın eşsiz kokularına bedel.
Yüreğiyse,
En berrak sulardan bile saf ve güzeldi.
Bizlerden ne ister ne dilersin
Demiş dostları.
Bu dünyada böyle yaşanmaz!...
Yalnız ve tek.
Acıyla haykırmış,
‘gülümün sevgisi yeter bana.
saklayacağım onu ölene dek’
Ertuğrul.