Karanlıktan korkan insanlar

Kendi karanlıklarından korkuyorlar

Kendi karanlıklarındaki gölgelere çığlık atıyorlar

Kapının arkasına asılmış bir paltoya değil

Benimsedikleri karanlık

Gecelerini de gündüzlerini de karanlık yapmış

Islak saçlarla dışarıya çıkıpta soğuk havayı hissedememek onlarınki

Ne vücutlarındaki tüyleri havaya kaldıran soğuğu

Ne de ıslak saçlarından olumlarına inen damlaların karanlığını

Onlarınki başka bir korku

Korkmadıklarını söyleyipte ürküten insanlar onlar

Bir sosyopat misali, umurlarında değil

Tüm kapıları açık bırakıp, geceyi bekliyorlar

Bırak gece seni alsın...

Kendi karanlık dünyalarının kapılarını açıp, geceyi bekliyorlar

Geceye karışan saat tik tokları

Bir hüzün şarkısı

Yağlanmayı bekleyen akrep yelkovan

Yağlanmayı bekleyen bir kapı

Karanlıkların kapısı



Bir gıcırtı

Atmayan bir kalp

Donuk bakışlar

Bir süregelen

Korku İnsanı .