31
Yorum
42
Beğeni
5,0
Puan
1765
Okunma

Ben efeyim ben, yiğidim derken.
Şan’lar ucuza, gidiyor gardaş..!
Gördüler beni, dayak yerken.
Nam’lar ucuza, gidiyor gardaş..!
Faizler beş’ken, on’a katladı.
Haciz geldi dost,malı topladı.
Vermez’dim ya, bıçak sapladı.
Kan’lar ucuza gidiyor gardaş..!
Altı nufus biz, bak her gün acız.
İş yok para yok, ele muhtacız.
Ah eve bir de, geldi’mi haçiz.
Don’lar ucuza, gidiyor gardaş..!
Borç’la ev yaptım, ben ola zıkkım.
Yaşamak elbet, benim’de hakkım.
Devlet baba’dan, geldi vah yıkım.
Han’lar ucuza, gidiyor gardaş..!
Pazar ettim ben, hep onca malı.
Ne kilim koydum, ne de bir halı.
Dediler malın, hepsi davalı.
Mal’lar ucuza, gidiyor gardaş..!
TAŞGIN,ım halim, her zaman boktur.
Çünkü cebim’de, hiç param yoktur.
Çocuk hasta’dır, ya bakmaz doktor.
Can’lar ucuza, gidiyor gardaş..!
H.S:10
Zekeriya TAŞGIN
28/03/2014
Şiir’in ilk kaleme alınış Tarihi:15/09/1993
5.0
98% (49)
4.0
2% (1)