çok güzel dizelerdi
yüreğine sağlık
harun hocam

MEVLANA DOSTUMDUR

Ey gönül dostum, sana gelmek istiyorum!
Bir ömür oldu ki, ben hep yoldayım, bu yol da bir bitseydi!
Asırlardır beni çağırıyorsun!
’Gel gel, ne olursan ol yine de gel’ Diyorsun!

Sana mahcubum dost!
Bir o kadar da, sana kırılganım!
Sana Mevlana dedim, sana büyüğümüzsün dedim.
Sense dostunu bir gün bile sormadın!

Karanlık gecelerde sokağım sönükken, yanımda kimse yoktu!
Ölüm sesi, bana musibet sinyalini verirken, yine kimse yoktu!
Bir dostum var dedim, Mevlana var dedim, ne hikmetse gelmedin!
Hep küçük mü büyüğe gider? Büyük, küçüğü bir kez soramaz mı?

Ey dost, düşmanım her dem yanı başımda!
Bana dost numarası yapıyor!
Oysa, vesveseleriyle beni kahrediyor!
Nerede kaldın? Ben tek başıma savaşıyorum!

Medet yarabbi! Dostumun ırak düşmesi, düşmanımın içime girmesi ne acı!
Dostum beni yalnız bıraktı!
Amma yine de, Mevlana dostumdur!
Ne olursam olayım, yine de ben ona giderim!

HARUN TAŞDEMİR
27.03.2014



Okunası şiirdi üstadım beğeni ile okudum
Yüreğine kalemine sağlık
Kalemin susmasın
__________________________________Saygılar

Allah güzel dostluklar inşa eğlesin gönlünüze. Güzel bir o kadarda vefa örneği gösteren dizelerdi.