Güneşe türkü yaktım
ay ve mehtapta aradım seni
yıldızlara sordum birer birer
galaksilerde bulamadım seni
mecnunluk uzakta kaldı
akıl baştayken sordum seni
yüzüme bakıp yok denince!
kayan yıldızlara kattım seni
hey gönül
hudutsuz haydut
nefis denen eşkıya
seni sorar durur hala

bilinmez dünyadan haber var
söylenmedik türkülere yaktım seni
ruhumda yapıldı türkünün bestesi
bin türlü lisanla çağırdım seni
güller soldu bülbüller sustu
tabiri olmayan rüyalara verdim seni
hey gönül
arsız haylaz
nefis denen berduş
seni sorar durur hala


gündüzler çuvala girdide
karanlık gecelerde aradım seni
sularda olmadığını bilince
kristal kadehlerde içtim seni
bir fotoğrafın bile yok cebimde
kara kalemle kâğıda çizdim seni
yıllar var ki gelen giden yok
en sonunda umudumdan attım seni
hey gönül
söz dinlemez edepsiz
nefis denen soytarı
seni sorar durur hala