2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
981
Okunma
Darmadağınık akşamların sessizliğinde aklım,
Kim bilir hangi ayrılığın koynunda ruhum,
Doğmamış mavilerin öksüz yakarışlarında sabahlıyorum yine.
Zamansız kalp ağrıları bölüyor rüyalarımı,
Ben bir düşün yansımasın da buluyorum kendimi!
Kahverengi melodiler tutuyor ellerimden
Başı,sonu izahsız hikayelerin-
Satır aralarında büyütüyorum seni.
Saatimin yelkovanın da avutuyorum gözlerimi,
Nesin?
Hangi zamanın kayıp imgesisin?
Hangi karanlığın dışa vurmuşluğusun?
Bilmiyorum.
Bilmiyorum..
Bilinmezliklerin içinde ölüyorum.
ELif YILmaz
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz