Dün seni aradım adım, adım,
Antalya’nın bütün sokaklarında!
Palmiyeler seni fısıldadı kulaklarıma,
Kaktüsler seni iğneledi bana.
Ama seni bulamadım ki!
Her köşede başka birileri vardı;
Her köşede ellerim hep açık kaldı.
Sensizliğime öylesine yandım ki
Beni bu kadar ne ateş,
Ne de Antalya’nın güneşi yakardı...
Dün seni aradım Antalya’da adım, adım!
Gördüğüm her çehreye
Yeni bir ümitle sen diye baktım.
Fakat yoktun sen;
Yoktun Antalya’nın sokaklarında!
Sızılar belirmişti yüreğimde,
Ağrılar başlamıştı şakaklarımda...
Dün, seni aradım Antalya’da;
Antalya sokaklarında...
İnan, seni aradım adım, adım
Eskimiş anılarımla, aşina sokaklarda!
Bulamadım seni... Bulamadım!
Ellerim boş, bomboş döndüm
Geldiğim, o gariban sokaklarına!
Dün seni aradım. Bulamadım!
Dün seni aradım Antalya’da!
Antalya sokaklarında!
Bulamayacağımı bile, bile
Yinede seni aradım adım, adım
O eskiden dolaştığımız yerlerde.
Ah! Bulamadım... Bulamadım!
Ama inan ki son kez seni aradım dün
Antalya sokaklarında, adım, adım!
Keşke bulabilseydim!
Ama bulamadım!
Mustafa YÜKSEL