Adaşım ağaçları yakmıştı yıllar önce
Şimdi her yangında onun adı anımsanır
Nisanda bendimi yıkman ise
Çiçeklerin bile tadını kaçırmıştı
Yanında yangınlar depremler daha hafif kalır

Irak’a düşen her bomba
Onlarca insan ve çiçeği yok ederken
Hayvanların ölümü bile anımsanmaz
Anadolu’da da her gün insanlar ölür
Ancak senin gururunun katli kadar olamaz

Vietnam unutuldu, Afganistan bile
Şimdi ateş Gürcistan’da dans ediyor
Kafkaslarda iki dev karşı karşıya
Altıncı Filonun geçişi gibisin
Ben hala bekliyorum masumluğunla

Sen olmasan saçlarım çiçek açmayacaktı
Daha da gürleşecekti güze düşerken
Batırdın Seka’yı, kuruttun mürekkepleri
“Nasılsın” demek için arayamayacağım
Kilitledin elektronik postaları, telleri

Artık bir şeyler yazamayacağım
Karanlık yoldaşım olacak başkent gecelerinde
Tohumlarla dolup taşacak dağarcığım
Gözüm hala yollarda olacak
“Nasılsın” diyemeden sabahlayacağım

Süleyman ÖZEROL
3 Eylül 2008 Malatya