_ALDANIŞ_
Bazen farklı olsak ta birbirimizden sen hep bana iyi gelendin be sevgili,
Sımsıkı tuttuğum elimi hiç bırakmayacaksın sanırken ayrılık girdabına düşüverdik..
Ben senli sabahlara uyanırken,
Sen çoktan yol almıştın başka gönüllere...!
Aklım almadı hiç bir zaman; neye eksik kaldım da gittin sen?
Kaç yıl oldu bak hala soruyorum kendime..
Seni affetmek için verdiğim onca mücadele,ama olmadı iste be sevgili..
Hazmedemedim kalbini başkasına verişini,
O gün tren istasyonunda terkedilmiş bir çocuk gibi mahçup,
Yalnız ve ağlamaklıydım..
Ne yapacağımı bilmeden yürüdüğüm yollarda korna sesleri,
Sarhoş naralarını bile duymaz haldeydim..
Kulaklarımda sadece bize ait olan şarkılarımız vardı,
Sen sevgili nakkış gibi işlemiştin aldığım her bir nefesime...!
Şimdi dilimden düşmeyen o şarkıların her bir notası bir ok gibi saplanıyor yüreğime,
Poyraz olup fırtınalar koparıyor benliğimde...!
Sana kal diyemezdim ki ağırdı yüküm,
Ben seni sevdim sevmesine de güzel sevmesini bilmeyene’’adam’’mı denir sevgili?
Ben seni sensiz daha iyi yaşıyorum hadi git artık ebediyete....!
S.K.