Tarih bindokuzyüz onbeş yılında
Soğuk bir yel esti çanakkale de
Tüm düşmanlar Gelibolu yolunda
Önümüzü kesti çanakkale de

Öyle destan yazdı ki çanakkale
Yazmadı destanı böyle bir kale

Gafiller geldiler tuzak kurdular
Şahlandı aslanlar dik dik durdular
Hazır vaziyete göğüs gerdiler
Durmadılar gece gündüz vurdular

Öyle meydan doldu ki çanakkale
Görmedi meydanı böyle bir kale

Baş gövde gidiyor dört bir yanları
Seller gibi akar gider kanları
Türkler feda etti nice canları
Melekler duaya kattı onları

Öyle eser yazdı ki çanakkale
Yazmadı eseri böyle bir kale

Kimi rüzgâr kimi fırtına biçti
Kimi öldü kimi ürkerek kaçtı
Kimi caydı kimi kuytuda geçti
Kimi kayıp kimi sılaya göçtü

Öyle tufan gördü ki çanakkale
Görmedi tufanı böyle bir kale

Övmeye ne defter ne kalem yeter
Ne cümle ne kitap ne alem yeter
Ne kol ne kanadım ne halim yeter
Ne ömrüm ne gücüm ne dilim yeter

Öyle bir yol çizdi ki çanakkale
Çizmedi bu yolu böyle bir kale

Kolay kazanmadık biz bu bağları
Tarihi anlatır her bir dağları
Etrafına ördük nice ağları
Şahittir gözümün akan çağları

Öyle günler gördü ki çanakkale
Görmedi dünyada böyle bir kale.

Fatma Alageyik....