Hüznün arefesinde,hayallerin gölgesinde
Bir med cezirdir benim yaşadıklarım.
Avuçlarımın içinde sakladığım oyuncaklar değil
Kimseler görmesin diye sakladığım umutlarımdır.
Gümüş kanatlı kuşların kaf dağı hayalleri
Süsler benim turkuaz renkli gecelerimi.
Bir derin uyku içinde vuruştuğum devler
Sadece gulyabaniler değil,kötümser duygularımdır.
Hem iyiyi beslerim tek yüreğimde hem kötüyü.
Bu demektir ki ben hem iyiyim,hem kötüyüm
Belki de ben korkulu bir büyüyüm.
Var oluş yok oluşunda başlangıcı değil midir?
İlk doğduğumuzda ağlayışımız
belki de sonumuzun başlangıcı adınadır.
Ha varlık ha yokluk ne farkeder ki?
Hayvan değilsek yüz asmayalım o zaman
Gergedan yüzlü çizgiler yakışmaz bize
İnsansak madem tebessüm etmeyi bilelim.
Ölürsek te bırakın gülerek ölelim.
Dağların öbeğindeki güneş yatmaya değil
Yeni bir günün başlangıcını muştulamaya koşar.
Mesaj almaz mısınız milyar yaşlık güneşten
Ondaki heyecan,ondaki arzu
sizlerin hangi damarlarında gizli acep?
Nice farklı kaderler aynı gökkubbenin altında
birlikte hüküm sürerler,birlikte mahkum olurlar.
Gece ayrı bir makamdır,gündüz ayrı bir makam
Bazen rast makamıdır yaşanan baze ise hüzzam.
Ah kaderi güzel olasıcılar,masum çocuklar
İstemeden büyüdüm ben,istemeden büyüdü ayaklarım.
Ne vardı beni de çağırsaydınız çelik çomak oynamaya
Birlikte kör ebe oynasak,çizgiler atlasaydık sekerek
Ben de sıyrılsaydım bir an hüznün gölgesinden.
Bende istifade etseydim şefkatli anaların ilgisinden.
Bak ömrümün kızıl ufukları gölgeler kaybeder
Bırakın üç günlüğüne geldiğim dünyayı dar etmeyin.
Sen misafir ben misafir iken ev sahipliğine yeltenmeyin.
İmreniyorum var olan güzelliklere,bayılıyorum
Bak yine bahar geldi,çiçekler bembeyaz,pembeli allı
Gencecik kızlar giyinmişler bindallı.
Bir bohçacı kadının bohçası gibi taşırım hayallerimi
Ne olur son demimde,hüznün arefesinde bozmayın keyfimi.

Talip KAZGI
18 Mart 2014 Salı
Saat : 22:50 / KONYA