kıymetini bilmedim,
yaşadığım güzel hayatın,
oysa altın ilmekmiş meğer,
hazineymiş, her anım,
bilemedim kıymetini.

şimdi arar dururum,geçmişi,
kaybettiğim cevheri,
kaybettiğim zamanın altın ilmeklerini,
arar dururum,
önümdeki zamanda,
belki bulurum yine diye.

oysa ki o bir sır,
kayboldu,
ya bulurum, ya da bulamam,
bir daha öylesine hayatı,
ömür belki de kısaldı,
belki de, çok bitmek üzere her an,
kim bilir,kim bilirrrr.
aptallık etmişim, geçmiş hayatta,
hem de çok.çok,
düşünmemişim bu günü.....

gurur ve aptallık derken,
kayboldu, birden her şeyler,
olurdu olmazdı, derken,
kaybolup gitti, neler.neler.....
benden.....

hayatımı, köreltti,
şımarıklık, ve de aç gözlülük,
tüketti yedi bitirdi,
ne varsa o aldı elimden,
arsız bir çocuk gibi,
elimden.
fırlatıp attım, her şeyleri bir,bir,
fırlattım !!!!!!,
ve ellerim kalıverdi şimdi bomboş.

ama kaybolana üzülmemem gerekir,
düşünürüm,yine de durmadan geleceği,
olacaktır, mutlaka içinde,
olacaktır, mutlaka geleceğin içinde,
kaybettiğin, anlar gibi anılar,
bitirdiğin, aşklar gibi aşklar,
kim bilir....,kim bilir,
bekleyip de , görmem lazım,görebilirsem,
"Ümit fakirin ekmeğidir,"
Ümidi ,kesmemem gerekir,gelecekten,
Öyle derler.....