Uysam nefsim bırakmıyor

Ervahı bu alemden ervahunun
saf saf dizilen ile ölü ruhların
levh-ı mahfuzda kalemunun
huzura hazır olup duranların
huzura erenlerle tabi ile olsam

Dünya bir alem var midir ötesi
ahiret bir alem var mi dünyası
ötesini yaşayan ruhun aynası
ilmin ulaşmadığı kuyunun sesi
karanlık kuyunda bir ışık olsam

Arayıp ta soruyor seni nereden
kalbimden bakıyorum ezelden
sözlerim akıyor sanki dilimden
er fermanı dinlemiyor özümden
gece gündüzü secdede olsam

İlimle anlatsam gücüm yetmiyor
aklımla yürü sam sesim gitmiyor
alime uysam nefsim bırakmıyor
ruhuma artık sözüm geçmiyor
huzurunda ellerim açıp ta olsam

Kalbime bir ışık geldi ruhundan
hafifledim sanki bunun ardından
şafakla aydınlanan sabahından
yüreğimde akan ilahi aşkından
şükrün secdesinde bile olsam

Paylaşma istedim hep beraber
gönül yolunda hakka yürüyenler
dostunun dostuna varıp erenler
iki cihanda hak yoluna gidenler
hakkın yoluna erenlerden olsam

Kul ervahı