Zamansız çalar çoğu kez,
Gizli bir el kapıları teker teker.

Davetsiz misafir ağır çöker yüreklere.
Solgun yüzlerde olur dayanılmaz kederler.

Uzun durmaz, çay, kahve hiç istemez.
Hemen kalkar gider, işi biter bitmez.

Umutları söndürür, taş taş üstünde kalmaz.
Döndürür yangın yerine hiç aldırmaz.

Ciğerler yanar, köze döner kavrulur.
Kasırgadır, en güçlü bile çöp gibi savrulur.

Koparır, bırakmaz alır bir bir elimizden.
Vurur her birimizi en hassas yerimizden.

Çağıran olmaz ama o gelir dinlemez.
Ne gözyaşı ne feryat dur durak bilmez.

Acı salar, talan eder acımasız eşkiya misali.
Soldururken taze gülleri susturur bülbülleri.

Ayırır anasından çocuğunu bile koymaz.
Saati gelince götürür bir an durmaz.

Yolcu yolunda gerek derler.
Son seferde hüzünle sallanır eller.