Çocukluğumu özledim anne,
Saçma sapan oynadığım,
Sokak oyunlarını,
Kir pas içinde geldiğimde,
Döveceğin korkusunu yaşadığım,
Zamanları özledim...

Bozuk paralarla,
Çikolata, balon almayı,
Ekmek parasından artan,
Cep harçlıklarımı,
Komşı kızı ile kırdığımız camları,
Arkadaşsızlık çektiğim,
Zamanları özledim anne...

Yağmurlu havalarda,
Sokağa çıkma yasağımı,
Pencerden dışarıyı,
Seyretmeyi özledim anne..
O zamanlar sadece,
Çcocuksu taşıdığım duyguları,
Ve o zaman oynadığımi
Gelin bebeğimi,
Bebeğime ,elbise dikmeyi özledim anne...

Saklambaç oynamayı,
Eti puf kalıbıyla yaptığımız,
Çamurdan pastalarımı,
Ve her çamur olduğumda,
Yediğim dayağı özledim anne...

Şimdiki çektiğim acıya,
Benzemeyen acılarımı,
Hatalarımı,yaramazlıklarımı,
Yanlışların,yanlış olduğunu,
Bilmediğiğm yaşlarımı,
Yapılan her hatanın,
Benden bir parça,
Götürmediği duyguları özledim anne...

Pişmanlık kavramını ,
Bilmediğim yaşlarımı,
Doğruyu bulmak için,
Çırpınan aklımla,
Düşünmeyi özledim anne...

Büyüyünce tüm sorunların,
Biteceğini düşünerek,
Bol bol yemek yemeyi,
Ispanak ve sütü bir mecburi sevmeyi,
Yemezsem,içmezsem,
Büyüyemeyeceğimi düşünerek,
Çok çok yemek yiyip,
Boyumu ölçtüğümde,
Büyümediğimi görünce,
Yıkılmamı,
Ağlamamı özledim anne...

Anladım ki anne;
Hayat zaten,
Ispanak yemeği,
Çok çabuk büyüttü,
Baksana beni...


10.11.1999