ÇOCUK

Her nefeste bin çığlık yükselir
Yükselir de deler gökyüzünü
Bir o duymaz sesi
Görmez memleketi
Ey gafil!
Ne yaman haldesin
Dünyada yoktur ki biri
Senin yerinde olmak istesin

Bir ekim sabahında ateşe verildi çadırlar
Patladı o sessiz çığlıklar, büyüdü
Büyüdü her geçen gün, fidanlar
Yükseldi göğe

Bir çocuk düştü yere
Nefes alınmıyor
Gökyüzü bir demir gibi ağır bugün
Boğazlar düğümlenmiş ama bir o kadar dolu ağızlar
Kusacak kin, nefret, öfke, birikmiş ne varsa
Taşacak bugün nehirler
Bir çocuk düştü yere
Bir çocuk, daha onbeşinde
Haziran direnişiydi, vakti değildi şimdi düşmenin
Okulun vardı bitirecektin, top oynayacaktın arkadaşlarınla
Bir kız sevecektin daha
Hem annen bekliyordu seni, ekmek alıp eve götürecektin çocuk!
Vakti değildi düşmenin; çatışma ortasında vurularak
Bekliyorduk, bekledik...
Kalkacaksın biliyorduk.
Gezide de direnmiştin, açacaktın gözlerini..
269 gün direndi berkin
Ve o gün.
İşte tam o gün, düştü toprağa gözyaşları
Ateş düştü bir ocağa
Bin ocağa düştü ateş
Ateş düştü bin yüreğe
Memleketime düştü ateş memleketime!
Bir çocuktu o
O umuttu
Yüreklerde büyüyen bir filizdi
İsyandı o adaletsizliğe, halden bilmeze
Boynu bükük yetimin hakkıydı
Bozuk düzende hak hukuk arayıştı,sevgiydi,barıştı...

Milyonlar uğurladı seni çocuk
Yaşatacak seni milyonlar, yaşayacaksın.
Bu akşam saat beşte eylemdesin
Yarın yürüyüşte olacaksın, basın açıklamasında
Ertesi gün barikatın ardında en önde
Hakkını alacaksın.
Sonra çıkıp sokaklara
Özgürlük türkülerimizi söyleyeceksin
Islıklarla eşlik edecek abilerin...
Milyonlar söyleyecek türkülerini

Milyonların yüreğidesin çocuk, abilerin gibi
Denizler gibi
Abdullah, Mehmet, Ethem, Medeni,Ali İsmail,Ahmet,Hasan Ferit ve daha niceleri gibi
Göğüslüyorsunuz ipi hep en önde
Her direniş sizsiniz
Memleketim siniz, benim
Boynu bükük, yüreği yangın memleketim.