Bir garip çıkılıyorlar
Yan yıkılıyorlar
Can sıkılıyorlar
Gitmekte oluşla bıkılıyorlar
Suyu ısınmış lığın, gömüsüdür kabir
Rüya değil ki bu, hakikati tabir

Dararır günler yüreğimle sızımda nice nice
Esen bulmaz ki, gün tutuşur beni ince ince

Gelişim zaman tünelinde gitmenin gerçeği
Bırakılır oluşunu kabul etmeyi...
Anlamaya dahi; izanları yetmeyi...

Değişip dönüşmedir, sürecin ruhu
Anlayamaz oluşla şürekâların güruhu

Hukuksuzla pervasızlığı, ayıp edenler
Sorumlu, sorumsuzca kendisini kayıp edenler

Birikiştir
Güç zehirlenmesine kendisini kaptırmalar
Başlar aksamalardan, zihinsel saptırmalar

Güce, paraya, kendilerine taparlar
Kaybetmemek için zulüm dahil,
Saplantı adına ne gerekirse onu yaparlar

Gün yakın, zaman ölümünü yaşıyor
Doğum zorunlu, kinden doğmuş olan şaşıyor
Sen doğruldukça, onun yanlışları dağı taşı aşıyor

Adam da değildir uğur olanda vakarsıza ansızlanır
Kayıplarıyla, bir bir mağdur oluşuna sızlanır
Böyle böyle narsistin gitmesi el hak hızlanır.

Gün gibi geçti yaptıkları, gözünün önünde demin
Yeğinliği artırılmış, baskı ve zulümleriyle
Kavrayamadığı şeyse, sorunları çözeceğine hala emin
Budur, bu olmaktadır; aralar derinleştikçe kemin

Değeri sıkışır nakde, nakit bulmamakta
Ol vakit ki, ol vakte; vakit olmamakta

Vicdanları sızlamaz,
Sorumlusu olduğu topluma suçluluk ya da bağlılıkla
Ne sevimlidirler, ne de onlara duyulan sempati
Duymaz olur böyleleri, kendisinden başkaya empati

Ne akılla şişman, ne yaptıklarına pişman
Her birine vardır söylemleriyle kapışman
Değişimin, dönüşmenin gelişimin ereği olmayışla
İnşayı yıkar, çıkılanı iner; şaşılır biner biner

Yüzde elliyiz, kırın, girin, alın içeri
Suç olmaktan çıkarırız der gücün biçeri

Dünyayı etrafında döndürüşe salancıdırlar...
Benmerkezci olup ta bunlar, yalancıdırlar.

Gibi görünür, ister ki olsun normal
Derler müthiş bulsunlar ki, dile kâr
Bütün işleriyle sahte olurlar hilekâr

Akıldan beri, fil hafızası olup ileri
Şeyda olup gam elinde, gam bülbülleri
Yürü biyatıyla, yürüden dem; propagandif neferi

Sevda yelkeni açmış boş işlerle boş işler kalfası
Ölü düşünce seviciliği çiğner, haşhaşinsin der
Ol ip ki elinde boynunda borç, çürükten demle kader

Sisler bulvarıdır meşumluk, groteski sürçen türçen dil
Silinç altı, gülünç altı, bilinçaltını yansıtışla
Kendini söyler, kendinden demle, karşısına hu zemle*
Ol vakit ki, kâr etmez olur günahlara tövbesi
Geçen geçmiş olur, vakisi emri haktır; elzemle

Geçmişe dil, anahtar Ali babada haramiler, kol kola
Kişi ayanı söyler, beyanında; yeter ki hakikat giz ola

15.03.2014

Uğur olmak: insanlık için, dava için, zamanca, paraca, bedence feda edişleri göze almak. Bunu nema etmemektir. Örneğin, Aziz Nesin, kimi kinci küçüklüklerin bir eli yağda, bir eli balda oluşuyla mahpusluklarını oya dönüştürmeleri gibi davranmamıştır.

Aziz Nesin gibi onlarcası, düşünceleri ve inandığı kendi doğruları için tutuklanıp hapis yattıkları halde, bunlar bunu iki de bir milletin başına kakmayı aklına bile getirmemiştir. Uğur olmanın vakarını taşımıştırlar.


Türçen: tür olan, türe değin, hakikati anlatım türü olan dil.
Hakikat: zihin sel, zihne dek gerçeklik

Grotesk: Dünyayı yabancılaştırma. Dünyayı eğlenceli ve hayali sıra olaylar alanına götürme. Bu götürülen dünyanın içinde, tekin olmayan esrarengiz güçlere cirit attırma. Dünyayı yabancılaştırma. Açıkçası bir araya gelmez şeylerin; söz gelimi, komikle tirajı komiğin; adiliklerle yüceliğin kesikli sürekli olmayıp bir oyun havasında biteviye olmasıdır.