kuşlar güneşi hiç umursamadan
erkenden koyuldular yola,
fezanın sabah rüyası göç oldu bir anda

vapurun deniz soluğunda ki
o muhabbetinin derttaşları
artık olmayacak demekti, bu
ve her gün zorunlu bir dalga oyunu

leb-i derya’dan maveralara uçan
ve vapurun aklını kurcalayan
hangi duygu sireninin yolcusu sorusu ise
her daim tahminidir artık

gidenlerin yol hesapları
elbette kalanı mutlu etmez
ve ayrılık hangi duygu lisanına konsa
kavuşacağı mana yalnızlıktır, kalana

ikinci baş rolün hayatı ne de olsa
ama ilk olan kim bilir nerede?
hangi şehre gizli özne olup
mutluluk cümleleri kurmakta sessizce

beyaz kanatlarına dokunan rüzgar
kokusunu bırakmaya yeter mi bilinmez
ama yetse dahi
bu hal, dertleşmelere denk düşmez

hele o muhabbetin yankısı aşk ise
tercüme edebilecek denizler
kalanın ömründe sayfalara yetmez
sadece kahır diye not düşülür

çünkü aşkın ruhaniyeti başkadır
içe dokununca,
heyecan şerbetli duygularla
hayat tek düstura yol alır