Ezelden karaymış anlın yazısı
Sonra açmışlar yüreğinde derin yaralar
Şimdi kendime bakıyorum da babam
Sana ne kadar benzediğimi görüyorum

Sen bin derdini uç ucuna ekledin
Oturdun evinde hasır üstüne
Ya bir umut gelsin ya da azrail diye
Gözler kapında bekledin
Her geçen gün yüzüne bir çizgi daha ekledin
Babandan kalan yüz yılık
kerpiç evin duvarları şahit
bir de ben varım şahit olan babam
Bir gün yüzün gülmedi Rabbim biliyor

Hep yarın ki ekmeğin var ken aklında
Hiç pembe düşlerin olmadı saklında
Koymadın başını rahat yastığa
Göz yaşların yırttı sessiz geceyi
Fırtınayla kar doldu umut kapından içeri
Gökte ki ayla yıldızlar şahit
bir de ben varım şahit olan babam
Bir gün yüzün gülmedi Rabbim biliyor

Nasıl bir yama vurdun
Gönlünde hasretin açtığı yaraya
Sen bana öğretmedin ki
Keşke yama vurmayı öğretseydin
şimdi o yamadan
Parçalanmış yüreğime bende vururdum
Sen seksen üç yıl bu hayatta nasıl yaşayıp durduysan
bende öyle dururdum
yüreğime de yama olmadan duramıyorum
Her yanım döküldü canım acıyor babam
Çektiğim çileyi bir ben bilirim
bir de Rabbim biliyor

Yok yok yanlış anlama
bu söylediğiğim sözler sana kahır değil
Biliyorum benim çektiğim acı
Senin bir acının yanında sıfır kalır
Sahi kim çekebilir ki üç kınalı kuzunun
Verdiği dayanılmaz ıstırabı
Niyetim seni üzmek değildi ki
Bir an boş bulunup söyledim işte

Bir gün bende geleceğim
Senin umutla gittiğin o güzel diyara
Orda ayır bana bir yer
Bunu istemek hakkımdır ne de olsa babamsın
Orda da babam olmanı istiyorum senden
Seni çok çok özledim bir tek Rabbim biliyor

Almanya

Ali Şahin (Elbistanlı)