büyükler ki susarsa
çocuklar ölür be
sökülür yürekten saf canlar


bir sokak yanıyor
can ve hatıraları ile
dumanları tüter semaya kadar
kan ve amacı
kor bir ateş alevi sarıyor
bir hıçkırık düğümleniyor boğaza
ah...vah…seslerinin yıkılışın da
bir mazi ve bir ati yok oluyor
ve bir damla gözyaşı kavuruyor yüreği

yüreklerimiz şah damarından kanıyor
düşüyor toprağa ince bir sızıyla
ömürler boğulacak dost eliyle
bir buzul kadar soğuk
her taraf mezar
et parçaları hem yetim hem öksüz
kansız cürümler yuvarlanır
içte feryat dışın da kurulur oyunlar
düşünce saf yüreğe
sönüyor bir bir ocaklar
ölü ceninler yürüyor mahşere
korkuları var
hele ki kasnak yüzleri
kardeşinin hesabı nasıl verilecek
işte o an kırılacak belleri

bir karabasandır yiyip yuttuğumuz
kokular sarıyor
demokrasi adına ne varsa
ne kadar öz değer varsa yok edenler
yakıyor bey görüntüleriyle
köylü efendiydi hani
cenneti yaşıyor cehennemlik erdemsizler
İslam’a düştü fitne
soluduğu sadece kan
zıpkın gibi delikanlılar
ana babaların yürekleri
bahtsız sabiler
bir genç annenin gözü önünde erirler
feryatlar boğazlar ülkeyi kafire keyif gerek
her kapı altından sızıyor
ölüm haberi
yürekler soluyor cehennemi
kimin umurunda ki

bir yudumluk su aranıyor pak olan
zehrin hükmünde kavuruyor bedenleri
soluduğumuz hava bile bize düşman
yediğimiz nanelerden
yalvarıp yakarmak çözmez
bir kadın
bir erkek
bir çocuk bir çocuk daha
bir ana baba yüreği közde
pislenip atılır çöplere

su ve toprak ateşin hükmünde
bir huzur aranıyor
bir saniyelikte olsa bir iç çekebilmek için
bu tuhaflık bizim elimizden düşmüştü
ruhlar kovulurken bedenlerden
bir bıçak görünüyor yüreklerde
ah...vah…pişmanlığı yutturuluyor kardeşlere
bir çöpçü süpürüyor
öz ne varsa
cennetten kovulur gibi
çıplak kalan vatanı istila ediyor
yaban adına ne varsa
bu vatanın öz evlatlar er veya geç
köle olacak prangalar da nasılsa…



(14.03.2014) AZAP….