Hani söz vermiştim ya nazlım,

Her gelişini "Ellerimde bir demet kırmızı gülle
karşılayacağım diye seni"

Dediğimi unutursam..!

Sen;
Gelirken senin elinde,
Bütün bir demet değil,
bir tane kırmızı gül olsun

Birde yalnız sen,

Başkada hiç bir şey..

Seni beklerken;
Sol yanımda,
Özlemini duyduğun tertemiz bir yürek,
Hiç bir kaba sığmayan
coşku dolu bir sevgi,

Sevgilinin avuçlarında bekleşen.
Hasret dolu gözyaşı seline dönüşmüş,
İçli duygular,
Kim görür kim hisseder?
Bunu ancak içten seven yürekler bilir....

Sevgiliyse,
Ayrılığın acısını,
Ta yüreğinin en ücra köşesinde,
Hissettirir..

Yarım bırakılan sevdalar.
Sonrası dönüş yolunda,
Sevgilinin Ardında,
İki damla gözyaşı,bir beyaz mendil...
Ve;
Hıçkırıklar,
Nazlım Beni senden başka kim anlar.?

Ruhumuzda dolaşan hatıralar,
Bir gün gelecek ne zormuş diyeceğiz,
Kahrolası zalim ayrılıklar...

1997
İSTANBUL