3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1334
Okunma
Cennet’e sığmadı insan.
Cehennem’in merakındaydı..
Ağzı sulandı,
Gözü elmadaydı.
Hilkâtinin açliğiyla,
Toprağa ışınlandı!
Çağ atladı insan.
Yırtıldı,kaydı zaman.
Dikişsiz deri kostüm,
Krokodile okuyamadı meydan!
Molekülle yarışamadı duman!
Her an,
Her mekanda
Ve her can,
Hunharca içmekte kan!
Bir adı vahşet,
Bir adı kudret,
Ve bir diğer adı kurban.
Maviye de göz koydu insan.
Ay’ la suyun gerdeğine adım attı.
Denizi yardı,
Dibini arşınladı.
Yediği inci,
Yuttuğu mercandı!
Ve hep,
Ve kıyısız, adrenalin ihtiyacındaydı!
İnsan hep insandı!
Yargılandı,aşağılandı.
Sorgulandı.
Yılmadı.
Gülen gözlerle umutlandı.
Bir başka bahara dolandı.
İnsan yine insandı!
Ya Havva’ya kandı,
Ya Adem’e sulandı!
Degişen zamandı.
İnsan yine, Habil ve Kâbil doğurandı.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz