3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
763
Okunma
Görürsün bir gün
Bir baba, bir oğul, anne ve evlat
Kol kola çarşı ortasında dolaşan
Elinde sepetle gezen bir yaşlı nine
Genç de olsa delikankı bir yiğit
İşitirsin zamanla
Bir ihanet sözcüğü arkandan
Bir kahır, sade hüzün ve hasret
Keşkeler yumağı sökelenir kendinden
İstemezsin, çare gelmez elinden
Anlarsın yaşadıkça
Vakit belkide çok daha erken
Semalar hafif renk atar aniden
Sararan bir ufuk selamlar seni
Sana sorarsın kendini yeniden
Düşünürsün kendince
Aklın ellerinde bir esir belki
Ismarlanmış hayatlarla var olmak
’Hayır’ ve ’Evet’ çizgisiyle dönen
Sade bir kalp şerididir yaşamak
Doğrudur ağlamak
Gülmek kadar gerçekçidir, ciddidir
Onca yıldır anlaşılmaz, çözülmez
Büyük bir ilde, koca bir şehirde
Çift kişilik bir yalnızlık yaşamak...