0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1109
Okunma
Güneş vardı ama bir de ters giden birşey.
Aydınlık vardı ama herkes uyuyor sanki gece gibi dükkanlar kapalı bir tek acık yer fırınlardı.
Düşünceler sanki labirente bir türlü birleşip anlam vermeme engel oluyordu ve bir anlamsızlık vardı.
Kabus gibi...
Ama uyanığım yeter yeter çıkarın beni diye bağırıyor umutlar tükenmiş sanki.
İnsanlar hala uyuyor ve güneş öğle sıcağında ...
Bir ter bastı bir ter .
Kabus gibi...
Akşam olmasını bekliyor bedenim yoruldu sanki .
Sokakta kalmış çaresizce olup bitene bakıyorum.
Harabe bir ev buldu günün ortasında uyuyuverdm.
Anlamsız dı bir kabus gibi...
Anladım ki kimsesizmişim.
5.0
100% (1)
