Çayımda eriyor gecenin demi.
Geceye sarılı aşkın matemi.
Sobada harıyla yanıyor ateş.
Can kuşu anlamaz bunca sitemi.

Duvarlar sağır ve dilsiz duvarlar.
Ne acı duyarlar ne de ağlarlar.
Alırlar dört yandan beni kıskaca.
Anlatsam anlamaz yansam duymazlar.

Gecede duvarın kıskacındayım.
Sobada kaynıyor geceyle çayım.
Hep masalcı nine gelir yadıma.
Öteye yolculuk senle muradım.

Uyku tutmaz artık beni bu halde.
Seni getirmeyen her ihtimalde.
İçim odadaki sobada yanar.
Seni çağırırım sen gelmesen de.

Sarınca sensizlik gamı geceyi.
Doldurur hayalin tek düşünceyi.
Odaya gül suyu nefesin dolar.
Anlatır kör duvar bir efsaneyi.

Çayımda dem olur aşkın her gece.
Vefasızlığınsa ayrı bilmece.
Seni görür gönlüm ceylan gözünde.
Aşk sayfamda adın ilk ve son hece.
Ankara,17.01.2008 İbrahim kilik