3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1934
Okunma
Bir zamanlar, çok âşıktı,
Şu karşımda duran adam…
Sanki bir savaştan çıktı,
Yıkık, dökük, viran adam…
Aynada aldı yerini,
Eliyle sildi terini,
Bekliyor gibi birini,
Saatini kuran adam…
Sevip sevilmekti derdi,
Bir gelene, beş giderdi,
Herkese yardım ederdi,
Hep kendini yoran adam…
Kar beyazı saçlarında,
Çizgiler göz uçlarında,
Yaşları avuçlarında,
Pişmanlığı saran adam…
Her eyvahı, bir hesaptı,
Keşkeler ona nisaptı,
Vicdan mahkemesi yaptı,
Yanlışını soran adam…
Müebbetler yıldırmadı,
İdamlara aldırmadı,
Can yakmadı, kalp kırmadı,
Kalemini kıran adam…
Sevdiğini terk etmedi,
Uzanan eli itmedi,
Karıncayı incitmedi,
Gölgesini vuran adam…
5.0
100% (4)
Cevap Yaz