23
Yorum
35
Beğeni
0,0
Puan
3191
Okunma

Öfkeli bir anın;
zamanda dem bulunca, değişime uğraması, safından başka tarafa yönlendirilişinin tanığıydı şiir...
Astarı yüzünden bezmişse eğer;
Kumaşa ’ha gayret tutun’ diyemem
Vefa, mantık ile gezmişse eğer;
Aklın duvarına ’sütun’ diyemem
Kirpiğin rüyası kayıpsa gözde
Yeniden hülyaya dalmayan özde
Sürekli biraz risk arayan sözde
Haliniz benden de ’çetin’ diyemem
Her içli dokunuş bahane ise
Omuzu silkmeler ’bana ne’ ise
Değişim kanunu a’nane ise
Katlanıp bununla ’yetin’ diyemem
Hüzünlü sahneye bir ışık yakıp
Durgun bakışlara öylece bakıp
Efkârın koynundan gönüle akıp
Tıkanan genize ’yutun’ diyemem
Niyeti bozulmuş gafil hamlede
Mirası yüklenen gizli hilede
Sürekli aranan yitik cümlede
Kendimi sorguya ’katın’ diyemem
Meçhule baş koymuş zaman akdinde
Vedasız gidişler ölüm vaktinde
Dökülüp saçılmak sözün nakdinde
Kalanı öykümden ’atın’ diyemem
Hayat salıncağı bir çok düğümlü
Üstelik kaç yerden sıkı boğumlu
Sağ elimde kalem solum güğümlü
’Kolaymış hayatın hatun’ diyemem.
Nezahat YILDIZ KAYA