24
Yorum
34
Beğeni
0,0
Puan
2788
Okunma

Dayandığım yer sağlam verir dirayet bana
’’Nisa’’ da yaprak yaprak anlatır ayet bana...
Umutları yüklenip sevgiye karışırken
Dünya trafiğinde dur diye dayat bana
Yükümü hafifletmek beyliğe yaraşırken
Hakkıma gasp etmeni ilk önce anlat bana
Ya da bu gidişatın sonu önceden belli
Selametin elimde gömleğime teyelli
İster yaşın onbeşmiş isterse olsun elli
’Emanetsin’ desen de aklın hep fesat bana
Bilmem ki onlar için sırf, kader gelivermiş
Önyargılar nedense onlara gülüvermiş
Arada derim; Ya Rabb! Erkeği deli vermiş
Onları al! Dünyayı; yeniden boyat bana
Yorulmuş hayalleri hayat kadının, barda
Tecavuz mağduru kız sanı yok itibarda
Eğitim ve iş desen yeri her daim darda
Kadınlık mesleğini ’zor’ dedi hayat bana
Almadım muradımı zorla evlendim erken
Tarlada dikenlere diren tırnağım diren
Duvarda bir resmim yok, dayak üç öğün halen
Çocuklarımdan sonra yediğim bayat bana
Atanın toprağından edinmişsin imtiyaz
Hiç olmazsa bacına payından versen biraz
Vicdanın makamında beden verirken araz
Ayrımcılık ruhunda, suçluluk; kesat bana
// Ne tuhaf ki bu düzen yine kadın zaafı
Hamilelikten başlar ’oğlumuz olsun’ gafı
Yetiştirdiğimiz kız arkada tutsun safı
Hak hukuka gelince deriz ver fırsat bana //
Nezahat YILDIZ KAYA