Gurbette verdiler tuzlu haberi
Bana çok ıraktın, Osman APAYDIN.
Her toplantımıza öteden beri
Gelip ışık yaktın, Osman APAYDIN.

Bayramda yas tutmuş Burdur’da Kozlu
Gidiyorum demiş bizlere hızlı
Çok güzel şiirler okurdu hazlı
Vekil mi bıraktın, Osman APAYDIN?

Esmer, orta boylu, güler yüzdeydin
Ömür yokuşundan çıkmış düzdeydin
Kışa daha çoktu, bahar, güzdeydin
Bu yolda yürektin, Osman APAYDIN.

Adını saygıyla her an anmalı
Her günü hayatta son gün sanmalı
Seni seven herkes içten yanmalı
Şiirde duraktın, Osman APAYDIN.

Acemiydik senin olduğun yerde
Yiğitlik temsili verirdin serde
Örnek şiir okur pirimiz nerde?
Bizlerde erektin, Osman APAYDIN.

Azrail’e neden geç gel demedin?
Dostlarına verdin kendin yemedin
Sevdiklerini hiç yere koymadın
Artık son duraktın, Osman APAYDIN.

Yerin dolmaz, kulak pası silinmez
Ölmeden üstadın yeri bilinmez…
Dursunî’nin sözü beri alınmaz
Kalbimde direktin, Osman APAYDIN.

– 09/02/2007