Bir adam tanıdım umutları, ıslak yanaklarında
Gidişleri boğazına düğümlenmiş
Beyninde dönüyor sorular
Oysa cevaplar bakışlarının ucuna asılı
Sevdaları Kafdağı masallarında
Dudakları efkârını yudumladığı şarap rengi
Sararmış bıyıkların ardı zehir
Yutkunuş, bir nefeslik duman arası
Parmakları katran karası

Yaşamı gönderilmemiş mektuplar gibi
Özlem, bölünmüş parçalarda kırık dökük, sancılı
Saçlarında son mevsimin izleri
Çoktan bitirmiş baharı, yazı
Şakaklarında kar beyazı
Avuçlarını çırpıyor içindeki çocuk
Balonunu uçuruyor göklere

Dünyaya açılan perde kapalı
Gözlüğünün arkasına saklanıyor adam
Cellat ipini gözlüğe bağlamış
Ruhunu görüyor idam sehpasında
Renkler siliniyor gün ışığından
Vuslat zincirli, sayılar mahkûm
Her yıla bir ceza kesiyor acıların hâkimi

Hayallere tutunmak ne zor
Aşkla nefret, hasretle ihanet,
Düşüyor adam duygularından
Rüyalar kâbus öncesi uykularda çırpınıyor
Bir tren yitiyor eski istasyondan
Adam, gidenlere öykünüyor
Gidecek yeri varmış gibi…
ŞERİFE ÇINAR